Καθώς το Βατικανό ετοιμάζεται για καπνό — λευκό ή πιο εμπορεύσιμο από ποτέ — οι στοιχηματικές κάνουν πάρτι με φαβορί, αουτσάιντερ και αποδόσεις που θυμίζουν Champions League. Πίστη ή profit; Ο ουρανός ίσως έχει την απάντηση, αλλά προς το παρόν… οι αποδόσεις μιλάνε.
Η μεγαλύτερη ειρωνεία δεν είναι ότι ο κόσμος ποντάρει στον επόμενο Πάπα. Είναι ότι το ίδιο το σύστημα φαίνεται να το αποδέχεται σιωπηλά — ή και να το καλλιεργεί. Δεν είδαμε καμία αποκήρυξη από το Βατικανό για τα στοιχήματα. Κανείς δεν είπε: «Μα τι κάνετε; Εκλέγουμε πνευματικό ηγέτη, όχι MVP!».
Και πώς να το πουν; Όταν το ίδιο το κονκλάβιο είναι στημένο σαν τελετουργικό μυστηρίου για prime time, με κάμερες που δείχνουν τον καπνό, πλήθος που περιμένει, και χειροκροτήματα μόλις ακούσουμε «Habemus Papam»… δεν απέχουμε και πολύ από το να βάλει το Βατικανό QR code για live betting στο εξώφυλλο της Αγίας Γραφής.
Ο λαός χειροκροτεί, αλλά δεν ψηφίζει
Ο κόσμος, ο πιστός κόσμος, είναι απλός θεατής. Όχι συμμέτοχος. Χειροκροτεί ό,τι του σερβίρουν. Αλλά δεν έχει φωνή, δεν έχει δικαίωμα. Το κονκλάβιο είναι για τους “εκλεκτούς”. Οι υπόλοιποι περιμένουν απλώς το αποτέλεσμα, σαν τηλεθεατές του παπικού Big Brother.
Κι όμως, πολλοί συνεχίζουν να το δέχονται ως φυσιολογικό. Γιατί; Επειδή έχει αιώνες παράδοσης πίσω του; Ή επειδή όταν η θρησκεία ντύνεται με το πέπλο του μυστηρίου και της τελετής, μας υπνωτίζει και μας εμποδίζει να δούμε ότι — στην ουσία, πρόκειται για σκηνοθετημένη εξουσία χωρίς λογοδοσία;
