Μισοί καφέδες, γεμάτες αναμνήσεις

Μια σκιά μουριάς, δυο καφέδες μισοτελειωμένοι, και η θάλασσα να απλώνεται ατάραχη —
σαν να σταμάτησε ο χρόνος για να προλάβεις να τον απολαύσεις.
Εδώ, ακόμα κι η σιωπή έχει γεύση καλοκαιριού.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Σχετικές αναρτήσεις