Λέλα Καραγιάννη

Η Λέλα Καραγιάννη αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές μορφές της ελληνικής Εθνικής Αντίστασης κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, γνωστή ως «Μπουμπουλίνα της Κατοχής», τιμώντας την προγιαγιά της, τη θρυλική αγωνίστρια της Επανάστασης του 1821, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. Η ζωή και η δράση της συνθέτουν ένα φωτεινό παράδειγμα αυταπάρνησης, θάρρους και ανιδιοτελούς προσφοράς στην πατρίδα.

Πρώτα χρόνια και διαμόρφωση χαρακτήρα

Γεννημένη στις 25 Μαρτίου 1898 στη Λίμνη Ευβοίας, η Λέλα μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον με έντονα πατριωτικά πρότυπα. Από μικρή έδειξε ιδιαίτερη πνευματική ωριμότητα και αγάπη για τη μόρφωση, ενώ η ευαισθησία της για τον συνάνθρωπο εκδηλώθηκε ήδη από τα εφηβικά της χρόνια, όταν εντάχθηκε ως εθελόντρια αδελφή του Ερυθρού Σταυρού κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Εκεί γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγό της, Νίκο Καραγιάννη, με τον οποίο απέκτησε επτά παιδιά και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, όπου διατηρούσαν κατάστημα καλλυντικών και αρωμάτων, που αργότερα θα γινόταν το κέντρο της αντιστασιακής της δράσης.

Ηρωική δράση στην Κατοχή

Η είσοδος των ναζιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα το 1941 αποτέλεσε το έναυσμα για τη Λέλα Καραγιάννη να αναλάβει ενεργό ρόλο στην Αντίσταση. Μέσα σε μόλις είκοσι ημέρες από την κατάληψη της πρωτεύουσας, ίδρυσε με τη βοήθεια του συζύγου και των έξι μεγαλύτερων παιδιών της τη μυστική ομάδα «Σιωπηλή Στρατιά», που σύντομα μετονομάστηκε σε «Μπουμπουλίνα» προς τιμήν της προγόνου της. Η οργάνωση αυτή, με έδρα το σπίτι της στην οδό Λήμνου και αργότερα το αρωματοπωλείο στην Πατησίων, εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα δίκτυα αντίστασης στην Αθήνα.

Η δράση της «Μπουμπουλίνας» ήταν πολύπλευρη: φυγάδευση Βρετανών και Ελλήνων συμμάχων στη Μέση Ανατολή, παροχή πληροφοριών στις αντάρτικες ομάδες, δολιοφθορές κατά του εχθρού, διανομή προκηρύξεων και τροφίμων, οργάνωση κατασκοπευτικών δικτύων. Η Λέλα Καραγιάννη, με απαράμιλλο θάρρος, συντόνιζε τις επιχειρήσεις, ενώ η ίδια και τα παιδιά της βρέθηκαν πολλές φορές στο στόχαστρο των κατακτητών.

Σύλληψη, βασανιστήρια και θυσία

Το καλοκαίρι του 1944, η Λέλα Καραγιάννη συνελήφθη μαζί με πέντε από τα παιδιά της και δύο συνεργάτες της, ύστερα από προδοσία. Υπέστη φρικτά βασανιστήρια στα κρατητήρια της οδού Μέρλιν, χωρίς ποτέ να προδώσει τους συντρόφους της ή να λυγίσει. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, λίγες μόλις μέρες πριν την Απελευθέρωση της Αθήνας, εκτελέστηκε από τα γερμανικά στρατεύματα μαζί με άλλους συναγωνιστές της.

Κληρονομιά και μνήμη

Η Λέλα Καραγιάννη τιμάται ως εθνική ηρωίδα, όχι μόνο για τη στρατηγική της ευφυΐα και το θάρρος της, αλλά και για την ανθρώπινη πλευρά της: τη στοργή ως μητέρα, την αγάπη για τη μουσική και τον πολιτισμό, την αφοσίωση στην οικογένεια και το κοινωνικό σύνολο. Το όνομά της δόθηκε σε δρόμους, σχολεία και πλατείες, ενώ η ιστορία της εμπνέει μέχρι σήμερα γενιές Ελλήνων, υπενθυμίζοντας τη δύναμη της αντίστασης απέναντι στην τυραννία και την αξία της ελευθερίας