Η επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, που κάνει λόγο για «λήξη θητείας» του Νίκου Σαλάτα «για λόγους επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος», είναι ένας προσεκτικά διατυπωμένος τρόπος για να περιγραφεί μια εξαναγκασμένη αποχώρηση. Δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς πίσω από τις γραμμές για να καταλάβει ότι πρόκειται για μια πολιτική αντίδραση σε μια εξαιρετικά δυσάρεστη εξέλιξη: την είσοδο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στον ΟΠΕΚΕΠΕ για έλεγχο σοβαρών υποθέσεων κακοδιαχείρισης ή/και κατάχρησης δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Η «ανάγκη αποφυγής αμφισβήτησης» που επικαλείται το υπουργείο ουσιαστικά αναγνωρίζει ότι η παρουσία του κ. Σαλάτα στον οργανισμό πλέον υπονόμευε την αξιοπιστία του και την ομαλή διεξαγωγή των ελέγχων. Η απομάκρυνσή του –όσο κι αν βαφτίζεται «λήξη θητείας»– δείχνει πως η κατάσταση είχε φτάσει σε σημείο που δεν επιδεχόταν πολιτικό μακιγιάζ.
Ωστόσο, η ευθύνη δεν μπορεί να εξαντληθεί σε ένα πρόσωπο. Αν οι ελεγκτικές αρχές εντοπίσουν συστημικές ατασθαλίες ή οργανωμένη διασπάθιση ευρωπαϊκών πόρων, τότε δεν μιλάμε απλώς για «σαλάτα» αλλά για ένα ολόκληρο γεύμα διαφθοράς με πολλούς συνδαιτυμόνες. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η κάθαρση, αλλά και η οικοδόμηση ενός αξιόπιστου συστήματος εποπτείας που δεν θα επιτρέπει τη δημιουργία νέων Σα(λ)ατοκαταστάσεων στο μέλλον.
Η φράση “ο Σαλάτας τα έκανε σαλάτα” μπορεί να προκαλεί χαμόγελα, αλλά πίσω από τον λογοπαίγνιο βρίσκεται μια εξαιρετικά σοβαρή υπόθεση με πιθανές ποινικές προεκτάσεις και βαριά σκιά για τον δημόσιο τομέα. Εάν επιβεβαιωθούν ατασθαλίες στη διαχείριση αγροτικών ενισχύσεων, πρόκειται για ένα σκάνδαλο που πλήττει ευθέως την αξιοπιστία της χώρας απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και, κυρίως, στους ίδιους τους Έλληνες αγρότες που βασίζονται σε αυτές τις ενισχύσεις για να επιβιώσουν.
Ο αγροτικός κόσμος –που είναι ο άμεσος αποδέκτης αυτών των ενισχύσεων– δικαιούται διαφάνεια, τιμωρία των ενόχων και κυρίως την εγγύηση ότι δεν θα ξαναχάσει πόρους από τέτοιες «διοικητικές σαλάτες».
